Bütün filmlere giderdim dediniz...60’lı yıllarda gelen Elvis filmlerini de gördünüz mü? 

Tabii, hepsini gördüm. Hepsini... Hiç birini kaçırmadım...

 Elvis plaklarına o zamanlar nasıl ulaşıyordunuz?

 O zamanlar 45’lik ve LP olarak getirtiyorduk. Dikkatle dinliyorduk. Ama repertuarımda sadece tadımlık olurdu Elvis şarkıları, baskın olmasını istemezdim, tamamen repertuarım ve kimliğim marke edilmiş olmasın diye. Çok tat veren şarkıları koyardım sadece. Ama arşivim vardı tabii kendimce...

 Elvis’in 70’li yıllarda giydiği sahne kostümleri ile bir benzerlik görülüyor bazı resimlerinizde. Ama sizin giysilerinizde ceket önemli yer tutuyor, Elvis’inkilerde ceket azdır.

 Orada bazı noktalarda birbirimize yaklaşıyoruz. Ama orada daha ziyade Gary Glitter’dan, ayrıca Sweet ve Slade gruplarından söz etmek gerekir. Bu kıyafet meselesinde özellikle rock gruplarının kendilerince ortaya  bir iddia koyuşları vardır o yıllarda. Bu bahsettiklerimin daha   çok etkisi vardır. Kendim çizerdim elbiselerimi. Bu konuda çok uğraşırdım, sahnede nerdeyse her şarkı için ayrı bir kostüm giyerdim. Terziler bazen benim fikirlerimi acayip bulurlardı. “Ceketin yakası şöyle olsun, düğmeler şöyle olsun” falan derdim. “Öyle şey olur mu” deyip yapmak istemezlerdi. Oysa ben daima ileriyi görerek sahne kostümlerinde ve dekorlarında devrimci bir anlayış koydum ortaya. Pek çok konuda tutucu olanlarla mücadele etmek zorunda kaldım.

 Gördüklerimin arasında özellikle iki tanesi benziyor Elvis’in “jumpsuit” denilen kostümlerine. Mesela şu üzerinde burç şekillerinin olduğu elbise. Bu kaç yılına ait?

 Emin değilim ama 1968 falan olsa gerek...Elvis kaç yılında başlıyor bu tip kostümleri giymeye?

 1970’de...(Daha sonra yukardaki elbiseli bir resmi 1972 Hey'de gördük, ama daha önce giyilmiş mi bilmiyoruz.) ...Gitar çalışınız nasıl?

 Armoni bilgim iyidir. Eskiden solo da çalardım. Ama şimdi armonileri çok doğru bastığımı söyleyebilirim. Parçalarımı çalışırken kendi akorlarımla çalışırım. Zaten akorları basmadan şarkıyı çalışmak doğru değildir.

 Londra Palladium’da çıkmışsınız 1972’de.

 Evet, orada meşhur incili kaftanı giymiştim. O incili kaftanın üzerinde en aşağı 1,5-2 kg. inci var. Gerçek inci. “Elçiler” isimli grubumun elbiselerini de kendim çizmiştim.  Yedi dilde şarkı söyledim orada. Programdan sonra oranın müdürü çağırdı beni, hangi ülkeden olduğum konusunda kafası karışmıştı.

 Elvis’ten hiç şarkı var mıydı oradaki konserde?

 Yoktu...Bir tek Richard Harris’ten “My Boy”u söylemiştim orda, çok gündemdeydi o sırada. Çok beğendi İngilizler.

 Elvis o şarkının stüdyo kaydını 1973’te yapmıştı. Çoğu kişi Harris’in şarkıcı yanını bilmez. Sadece aktörlüğünü bilir.

 Evet, öyle...Bilmezler...Elvis’in yorumu da çok güzel...

 Sizin meşhur “müzik ağaçları”nız vardı. Türkiye’de Elvis’in etkisini orada nereye yerleştirmiştiniz?

 Rock’tan etkilenen bir grup oldu orada. Erkut Taçkın gibi..Ayrıca Ersan Erdura’yı sayabiliriz. Bu arkadaşların repertuarlarında Elvis etkiliydi bayağı. Ersan’ın vücut hareketleri de benzer. O ağacın yan dallarında Elvis’in etkisiyle Rock’ın oluşumu ve etkilenen sanatçılar gösterilmiştir. Ama genel etkisi daha geniştir.

 Ben Ersan Erdura ile televizyonda karşılıklı Elvis şarkılarını seslendirdiğiniz bir programı hatırlıyorum, çok küçüktüm...

 Doğru,  evet...Çok da güzel olmuştu....

 Hiç Elvis’le tanışma fikri geçti mi kafanızdan, ya da böyle bir teklif geldi mi?

 Hiç öyle bir şey olmadı. Ama ben  Elvis’in neler hissettiğini içimde duyumsuyordum, belki de bu yüzden.  Çektiği bütün sıkıntıyı, neşesini, yaşamındaki açmazları falan burdan takip edebiliyordum. Çünkü Türkiye laboratuvarında da aynı şeyler sözkonusuydu. Aynı dertler burda da vardı.  Onu çok iyi anladığımı hissediyordum bakışından, duruşundan...Ne bileyim, mesela ikimiz de annemize çok düşkündük. Hayata bakışını da yakın hissediyordum kendiminkine. Biraz sezgisel bir şey. İlk dinlediğimde sanki çok yakın birini bulmuş gibi sevinç hissetmiştim. Ona öykünme adına değil, uzaktaydı ama aynı zamanda da çok yakındaydı. Sanki içimdeydi...Enteresan ama ben Yunus Emre’yi de öyle yaptım, içimde hissederek, o ışığı içimde hissettim. Başkaları da vardır, mesela Frank Sinatra. Onu da çok yakın hissederim. O kuşaktan pek çok sanatçıyı yakın hissettim, ama en çok Elvis’i...Ne bileyim, öteki tarafta karşılaşınca belki çok seviniriz gibi geliyor bana...(burada duygulanıyor)

 Elvis ölünce neler hissettiniz?

 Tabii çok üzüldüm bir süre....Ama şöhretini söndürmeden öldü...Son yılları biraz üzücüydü... Elvis dahi bir insandı. Kafamızda böyle “dahi” deyince illa Einstein görüntüsü oluşur. Halbuki Elvis gerçek bir dahiydi.

  Bölüm-I için Tıklayınız..
  Bölüm-III için Tıklayınız..

TRT Radyo I, eski NTV-Radyo senaryoları, Radio Time, Metro FM, Rock FM, Joy FM, Radyo 9 Eylül... ELVIS'in olduğu tüm radyo programları...

Wallpaper