ELVIS-THE #1 HITS
The secret history of the classics
2002, Ebury Press
/ Patrick Humphries
Bu
kitaba, “ELVIS 30 #1 HITS” albümünün kitabı diyebiliriz.
Elvis Presley'in ABD ve İngiliz listelerinde bir numaraya kadar
yükselen şarkılarından oluşan albüm, 2002 yılında çıkmış ve dünyanın
pek çok ülkesinde kendisi de 1 numara olmuştu. Albümle aynı renk
ve yazı karakterini de görünce, insan kitabın da albümü yayınlayanlar
tarafından (BMG veya EPE vb.) çıkarıldığını zannediyor, oysa değil.
Aldatma unsuru taşıyıp taşımadığı tartışılsa bile çok akıllıca bir
yaklaşım olduğunu kabul etmek lazım. Biz kitabı Beyoğlu’nda görüp
aldık; “belki ülkemizde başka yerlerde de satılmıştır” diyerek ve
güncelliğini de gözönüne alarak yorumlamakta fayda görüyoruz.
İÇERİK
160 sayfalık
kitap, baskısının ve orta bölümünde renkli, diğer her sayfada siyah/beyaz
resimlerinin kalitesiyle tatmin edici bir görünüm sunuyor. Her şarkı
albümdeki sırasına göre ele alınıyor ve bunun yanında Elvis’in hayatı
anlatılıyor. Şarkılar zaten kronolojik olarak sıralandığından, sonuçta
akıcı bir eser ortaya çıkıyor. Ayrıca, kitap boyunca “A’dan Z’ye
Elvis” adı altında her harfe göre bir konu seçilerek bilgi verilmesi,
esere renk katan bir özellik olmuş. Örneğin “H” harfinde Hawaii,
“K” harfinde ise karate konusu ele alınmış ve Kral’la ilgisi
ortaya konulmuş.
Kitapta her
şarkının yazarları, hangi tarihte ve nerde kaydedildiği, müzisyenler
ve çaldıkları enstrümanlar ve ilk yayınlanma tarihleri de verilmiş.
Ancak müzisyenlerle ilgili bilgileri veren kaynak alınırken, o gün
stüdyoda bulunan tüm müzisyenler kapsandığı ve şarkı başına ayrım
yapılmamış olduğu için bu bazen yanlış yönlendirici de olabiliyor.
Örneğin “Are You Lonesome Tonight?”da saksafoncunun da isminin
geçmesi gibi...
İngiltere’de
yayına çıkan bu kitap, yazarının İngiliz listeleri üzerine
bilgileri nispeten detaylı vermesi sebebiyle ilginç ve faydalı bir
bakış açısını da içeriyor. Örneğin 1961 ve 1962 yıllarında Elvis’in,
İngiliz listelerinde toplam 33 hafta 1 numarada bulunarak (yazara
göre bir daha kırılamaz) bir rekora imza atmış olduğunu bilmek,
okuyanı (hele Elvis hayranı ise) çok memnun ediyor. İngiliz şarkıcılar
ve gruplar, özellikle Beatles ile ilgili karşılaştırmalar da okuyana
ilginç gelebilir.
HATALAR
Elvis üzerine
kitap yazan birinin “gerçekten Kral’ı uzun yıllar mı incelemiş yoksa
sadece bazı diğer kitapları alıp okuyarak bir çalışma mı yapmış?”
olduğunu anlamanın çok kolay bir yolu var: Kitaptaki resimlerle
ilgili bilgilere bakmak...Buradaki hatalar bunu çok güzel ortaya
koyar. Elbette resimleri koyanlar ile kitabı yazan başka başka kimseler
olabilir ama yine de yazarın sorumluluğu ortadan kalkmaz. Tabii,
BMG’nin çıkardığı albümlerde bile bu tip hatalara rastladığımızı
düşünürsek, bu açıdan hatasız bir ürün bulmanın pek de kolay olmadığını
düşünebiliriz. Yine de bunun zor bir şey olmadığını düşünüyor ve
doğru bilgi vermenin herşeyden önce ürünü alana bir saygı göstergesi
olduğuna inanıyoruz.
Bu hatalardan
belki de en affedilmez olanı, sayfa 37’deki resimde “Elvis Graceland’da”
denilmesi. Çünkü resimde görülen Elvis değil, 1981’deki “This is
Elvis” filminde onu canlandıranlardan biri olan David Scott
(Sezen Cumhur’un TV’deki programlarını seyredenler “That’s All Right,
Mama”yı seslendirdiği sahneden hatırlayabilirler). Resimlerle ilgili
hatalara devam edersek: Sayfa 85’deki resim 1960’a değil, 1956’ya
ait; sayfa 92’deki resim Flaming Star değil Follow That Dream filmine
ait; sayfa 105’deki resim Girls! Girls! Girls! değil Roustabout
filmine ait; sayfa 147’deki resim 1976’ya değil, 1973’e ait...
Diğer hatalar
ise : sayfa 140’da Bob Dylan’ın “I Shall Be Released” ve
“Don’t Think Twice It’s Alright” parçalarını Elvis’in evde kaydettiği
ve bunların o zamanlar yayınlanmadığı, şimdi 70s Masters’da çıktığı
söyleniyor. Oysa “Don’t Think Twice It’s Alright” bir stüdyo kaydıydı
ve 1973’de “Fool “ albümünde yayınlanmıştı. “I Shall Be Released”in
de stüdyoda yapılan bir “informal recording” olması gerekir. Sayfa
143’deki “It’s Over” da bir Roy Orbison şarkısı olarak gösterilmiş.
İsimler aynı olduğu bu çok sık yapılan bir hatadır, oysa Elvis’in
seslendirdiği parça başkadır. Sayfa 150’de ise 26 Haziran1977’de
İndianapolis’de Elvis son konserine çıkmadan önce kendisine “2 milyarıncı
plağı”nın basılması nedeniyle bir plaket verildiği söyleniyor. Bu,
sadece Elvis'in değil, tüm RCA sanatçılarının toplam
rakamını ifade etmektedir.
DERLİ TOPLU
BİR KİTAP
Yukarda bahsettiğimiz
hatalara bakıp da kitap hakkında tamamen olumsuz düşündüğümüz sanılmasın.
Kritik yapacaksanız elbette hataları belirteceksiniz. Kitapta faydalı
pek çok şey de var. Bazı olaylar subjektif değerlendirmelere dayanıyor
olsa da genelde son derece önemli noktalara gerçekçi yaklaşımların
yer aldığı bir kitap olarak değerlendirilebilir. Derli toplu bir
içeriğe sahip olan bu kitap, özellikle Elvis hakkında bilgi toplamaya
yeni başlayan birisi için Kral’ın en bilinen şarkılarıyla birlikte
hikayesini sunan faydalı bir eser.
Yazan: Korkmaz Uluçay
|